บทวิจารณ์ภาพยนตร์ แอนิเมชั่น The Lion King (1994)

บทวิจารณ์ภาพยนตร์แอนิเมชั่น The Lion King (1994)

The Lion King คือหนึ่งในแอนิเมชันระดับตำนานของดิสนีย์ ที่เล่าเรื่องราวของ ซิมบ้า (Simba) ลูกสิงโตผู้เป็นรัชทายาทของราชาสิงโต มูฟาซา (Mufasa) ผู้ปกครองผาทระนงแห่งทุ่งสะวันนาอันยิ่งใหญ่ แต่แล้วโชคชะตากลับพลิกผัน เมื่อ สการ์ (Scar) ลุงผู้ริษยาแย่งบัลลังก์ด้วยการฆ่าพี่ชายตัวเอง และหลอกให้ซิมบ้าหนีไปไกลจากบ้านเกิด ซิมบ้าต้องเติบโตท่ามกลางป่าใหญ่ พร้อมมิตรภาพจาก ทิมอน และ พุมบ้า ก่อนที่เขาจะตัดสินใจกลับมาทวงคืนสิ่งที่เป็นของเขาอย่างแท้จริง

ซิมบ้า (พากย์เสียงโดยโจนาธาน เทย์เลอร์ โธมัส) เกิดมาในฐานะเจ้าชายแห่งทุ่งสะวันนา เขาเป็นลูกชายของมูฟาซา (เจมส์ เอิร์ล โจนส์) กษัตริย์ผู้ยุติธรรมและแข็งแกร่ง และเป็นทายาทโดยชอบธรรมของบัลลังก์ แต่สการ์ (เจเรมี ไอออนส์) ลุงผู้เจ้าเล่ห์ของเขา ต้องการครองอาณาจักรเพียงผู้เดียว จึงวางแผนฆ่าทั้งกษัตริย์และรัชทายาท

เขาสังหาร มูฟาซา สำเร็จ และหลอกหลานชายว่าตัวเองคือผู้ที่ทำให้พ่อของตนต้องตาย ซิมบ้ารู้สึกผิดจึงหนีออกจากพรัยด์ร็อคไปอยู่กับเพื่อนใหม่สองตัวคือ ทีโมน (นาธาน เลน) และพุมบ้า (เออร์นี่ ซาเบลลา) เมื่อโตขึ้น ซิมบ้า (พากย์เสียงโดยแมทธิว โบรเดอริก) ยังคงโทษตัวเองเรื่องในอดีต จนได้พบกับนาลา (มอยรา เคลลี่) เพื่อนวัยเด็กอีกครั้ง ซึ่งผลักดันให้เขากลับไปเผชิญหน้ากับอดีตและทวงบัลลังก์คืน

The Lion King คือผลงานที่สมบูรณ์แบบ ดิสนีย์มีช่วงเวลาทองในช่วงปลายยุค 80 ถึงกลางยุค 90 ด้วย ภาพยนตร์แอนิเมชัน ที่เกือบไร้ที่ติถึง 3 เรื่อง ได้แก่ The Little Mermaid (1989), Beauty and the Beast (1991), และ Aladdin (1993) แต่ The Lion King ก้าวไปไกลกว่านั้น มันคือผลงานศิลปะระดับมาสเตอร์พีซ

เพียงแค่ฉากเปิดเรื่องก็สวยงามตราตรึง ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านภาพและเสียงเพลง แสดงให้เห็นชีวิตในทุ่งสะวันนา ความสัมพันธ์ของตัวละคร และความเคารพที่สังคมมีต่อมูฟาซา ฉากเปิดเรื่องนี้แข็งแกร่งและน่าประทับใจ ไม่เคยมีฉากไหนเทียบได้ จนกระทั่งภาพยนตร์เรื่อง Up! ของ Pixar เปิดตัว

แต่ The Lion King มีมากกว่าแค่การเปิดตัวที่ดี เรื่องราวได้รับแรงบันดาลใจจาก Hamlet ของเชคสเปียร์ (ลุงฆ่าพ่อ กษัตริย์กลับมาในรูปผี) โดยมีสการ์ ตัวร้ายที่น่าขนลุกที่สุดคนหนึ่งในโลกแอนิเมชัน เจเรมี ไอออนส์ ถ่ายทอดเสียงได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้ตัวละครดูมีพิษสงแต่ก็มีมิติในเวลาเดียวกัน แม้เราจะเกลียดเขา แต่ก็รู้สึกสงสารนิด ๆ

ซิมบ้า เผชิญความขัดแย้งภายในที่ซับซ้อน เขาหนีจากความรู้สึกผิด แต่ไม่สามารถหนีจากตัวตนของตนเองได้จริง ๆ แม้เขาจะพยายามใช้ชีวิตอย่างไม่แคร์อะไร (Hakuna Matata) แต่การหนีปัญหาก็มีราคาของมัน เรื่องราวบอกเราว่า แม้มูฟาซาจะตายไปแล้ว แต่เขายังอยู่กับซิมบ้าเสมอ เป็นส่วนหนึ่งในตัวเขา เหมือนกับคนที่เรารักซึ่งจากไป แต่ยังอยู่ในใจเราเสมอ

วิธีการเล่าเรื่องที่ซับซ้อนนี้ กลับเป็นธรรมชาติและเข้าใจง่าย อารมณ์ในเรื่องเข้าถึงได้ง่ายเพราะการแสดงออกทางสีหน้าของตัวละครชัดเจน เราจึงเข้าถึงความเจ็บปวดและการต่อสู้ของพวกเขาได้ไม่ยาก ที่น่าสนใจก็คือ The Lion King กับ Pocahontas ถูกสร้างพร้อมกัน โดยทีมอนิเมเตอร์ระดับสูงของดิสนีย์เลือกไปทำ Pocahontas เพราะมองว่า The Lion King ไม่ใช่หนังใหญ่ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นโอกาสของทีมอนิเมเตอร์รุ่นใหม่ในการโชว์ศักยภาพ และหนังเรื่องนี้ก็กลายเป็นหนึ่งในผลงานที่ทำรายได้สูงสุดตลอดกาล

 

 

Scroll to Top