สำหรับการ์ตูนอนิเมะเรื่อง สาวลืมแว่นแสนวุ่นละมุนรัก ดึงดูดใจผู้ชมด้วยพล็อตเรื่องที่เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและโมเมนต์น่ารัก โดยเล่าถึงเรื่องราวความรักที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นระหว่างเด็กหนุ่มมัธยมต้นผู้ช่างสังเกตกับเพื่อนร่วมห้องที่มักจะลืมแว่นตาของเธออยู่เสมอ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นที่ โคมุระ คาเอเดะ เด็กหนุ่มชั้นมัธยมต้นผู้เงียบขรึมและค่อนข้างเก็บตัว สังเกตเห็นพฤติกรรมแปลกๆ ของเพื่อนร่วมห้องที่นั่งข้างกันอย่าง มิเอะ ไอ โคมุระพบว่ามิเอะมักจะลืมแว่นตาของเธออยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะวันเว้นวัน หรือบางครั้งก็ลืมติดกันหลายวัน ซึ่งส่งผลให้เธอมีปัญหาในการมองเห็นอย่างมาก
เมื่อมิเอะไม่มีแว่นตา โลกของเธอก็จะพร่ามัวไปหมด เธอจึงมักจะพยายามเพ่งมองสิ่งต่างๆ ด้วยท่าทางที่น่ารักและซุ่มซ่าม บางครั้งก็เดินชนสิ่งของ หรือหยิบจับอะไรผิดๆ ถูกๆ การที่ดวงตาของเธอปราศจากแว่นตา ทำให้ดวงตาของมิเอะดูเป็นประกายและเผยให้เห็นใบหน้าที่ ไร้เดียงสา ซึ่งสิ่งนี้เองที่ทำให้โคมุระเริ่มรู้สึกพิเศษและแอบหลงเสน่ห์ในความน่ารักของมิเอะการดูแลเอาใจใส่ของ โคมุระ ด้วยความที่มองเห็นถึงความลำบากของมิเอะ โคมุระจึงเริ่มยื่นมือเข้าช่วยเหลือเธออยู่เสมอ เขาทำทุกอย่างด้วยความสมัครใจและมักจะทำอย่างเงียบๆ ไม่ต้องการให้ใครสังเกตเห็นการกระทำของเขา
ในห้องเรียน โคมุระ จะเป็นคนคอยอ่านตัวอักษรบนกระดานให้มิเอะฟัง เมื่อเธอพยายามเพ่งมองเท่าไหร่ก็มองไม่เห็น หรือเมื่อมีการบ้าน โคมุระก็จะคอยบอกแนวทางให้เธอการเดินทาง เมื่อต้องไปไหนมาไหน หรือแม้กระทั่งเดินกลับบ้าน โคมุระก็มักจะเดินตามหลังมิเอะเพื่อคอยระวังไม่ให้เธอเดินชนอะไร หรือบางครั้งก็คอยพยุงเธอเมื่อเธอทรงตัวไม่มั่นคงกิจกรรมต่างๆ ในชั้นเรียนพละศึกษา หรือกิจกรรมนอกห้องเรียนอื่นๆ โคมุระก็มักจะคอยสังเกตและให้ความช่วยเหลือมิเอะอยู่ห่างๆ หรือบางครั้งก็ใกล้ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะปลอดภัยและสามารถทำกิจกรรมนั้นๆ ได้
การกระทำเหล่านี้ของโคมุระไม่ได้มาจากหน้าที่ แต่มาจากความห่วงใยและความรู้สึกดีๆ ที่เขามีต่อ มิเอะ อย่างแท้จริง เขามักจะแอบเขินอายทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอ และพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ไม่ให้ใครรู้ แต่การกระทำของเขาเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความใส่ใจได้เป็นอย่างดีพัฒนาการของความสัมพันธ์เมื่อเวลาผ่านไป การที่มิเอะลืมแว่นตาบ่อยๆ กลายเป็น โอกาส ให้โคมุระและมิเอะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น และได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้น
บทสรุปการ รีวิวอนิเมะญี่ปุ่น มิเอะเริ่มตระหนัก ในตอนแรกมิเอะอาจจะไม่ได้สังเกตเห็นความรู้สึกของโคมุระอย่างชัดเจนนัก แต่เมื่อโคมุระคอยช่วยเหลือเธออยู่เสมอ เธอเริ่มรู้สึกถึงความอบอุ่นและความพิเศษในตัวโคมุระ เธอเริ่มพึ่งพาเขามากขึ้น และเริ่มที่จะรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ เขา การที่โคมุระคอยดูแลเธออย่างสม่ำเสมอ ทำให้มิเอะเริ่มมองเห็นโคมุระในมุมที่แตกต่างไปจากเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆโมเมนต์โรแมนติกเล็กๆ เรื่องราวเต็มไปด้วยโมเมนต์น่ารักๆ ที่ชวนให้ใจฟู ไม่ว่าจะเป็นการที่โคมุระต้องก้มลงไปมองใกล้มิเอะเพื่อช่วยอ่านหนังสือ การที่มิเอะเผลอมาจับแขนโคมุระเพราะมองไม่เห็น หรือแม้แต่การที่ทั้งสองคนต้องแบ่งปันร่มคันเดียวกันในวันที่ฝนตก โมเมนต์เหล่านี้สร้างความใกล้ชิดทางกายภาพและจิตใจระหว่างพวกเขาความเข้าใจซึ่งกันและกันทั้งสองคนเริ่มที่จะเข้าใจพฤติกรรมและความรู้สึกของอีกฝ่ายมากขึ้น โคมุระเข้าใจถึงความลำบากของมิเอะเวลาไม่มีแว่น และมิเอะเองก็เริ่มที่จะเข้าใจในความอ่อนโยนและความใส่ใจที่โคมุระมีให้เธอ
