รีวิวการ์ตูนเรื่อง แม่มดน้อยกิกิ หรือ แม่มดน้อยคิคิ หรือในชื่อภาษาอังกฤษว่า Kiki’s Delivery Service เป็นภาพยนตร์อนิเมะจากสตูดิโอจิบลิ เข้าฉายในปี ค.ศ. 1989 อำนวยการสร้าง เขียนบท และกำกับโดยฮายาโอะ มิยาซากิ สร้างจากเรื่องราวดั้งเดิมในหนังสือของ เอโกะ คาโดโนะ อนิเมะเรื่องนี้ แสดงให้เห็นถึงอ่าวที่ซึ่งมีความเป็นอิสระและความเชื่อมั่นในความหวังในจิตใจเด็กผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่ง
แม่มดน้อยกิกิ ออกฉายครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1989 และได้รับรางวัล Animage Anime Grand Prix นอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์ของสตูดิโอจิบลิเรื่องแรกที่ได้รับการจัดจำหน่ายภายใต้ความร่วมมือระหว่างสตูดิโอจิบลิและเดอะวอลท์ดิสนีย์คัมพานี โดยมีสัญญาจัดจำหน่าย 15 ปี ฉบับพากย์เสียงภาษาอังกฤษออกเผยแพร่เมื่อ ค.ศ. 1997 โดยการจัดทำของบัวนาวิสตาโฮมวิดีโอ
เนื้อเรื่องของ แม่มดน้อย กิกิ
เล่าเรื่องของกิกิ (Minami Takayama) เด็กหญิงแม่มด วัย 13 ปี ตามขนบธรรมเนียมดั้งเดิม เมื่อแม่มดอายุ 13 ปี เธอจะต้องออกจากบ้านไปผจญโลกกว้างเป็นเวลา 1 ปี ทำนองว่าไปเป็นแม่มดฝึกหัด ค้นหาตัวเองด้วยการประจำอยู่ในต่างเมือง กิกิตื่นเต้นมาก เธอเลือกคืนเดือนเพ็ญเพื่อออกโบยบินบนไม้กวาด มุ่งหน้าไปยังเมืองติดชายทะเลที่เธอใฝ่ฝัน พร้อมกับจิจิ (Rei Sakuma) แมวดำเพื่อนรักของเธอ
แต่แล้วแค่วันแรกๆ เธอก็ถูกตักเตือนจากเจ้าหน้าที่ตำรวจข้อหาบินไม่ระมัดระวัง ทำให้เกิดความวุ่นวายในเมือง นอกจากนี้แล้วดูเหมือนคนในเมืองก็ไม่ค่อยต้อนรับเธอเท่าไร โชคดีว่าเธอได้ไปช่วยเหลือ โอโซโน่ (Keiko Toda) หญิงท้องแก่เจ้าของร้านเบเกอรี่ เธอหยิบยื่นที่พักให้กิกิแลกกับความช่วยเหลือในร้านเล็กๆ น้อยๆ ส่วนกิกินั้นก็เกิดไอเดียธุรกิจว่าอยากจะใช้ทักษะการขี่ไม้กวาดให้เป็นประโยชน์ ด้วยการรับส่งของซะเลย ซึ่งภารกิจนี้ได้ทำให้เธอพบเจอกับมิตรภาพใหม่ๆ รวมถึงความผิดหวังบางอย่าง ที่ทำให้เธอเติบโตขึ้น
สำหรับกิกินั้น เป็นเด็กหญิงที่เราว่าน่าเป็นต้นแบบมากเธอมองโลกในแง่ดีขยันขันแข็ง มุ่งมั่นที่จะทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จ อีกทั้งยังจิตใจดีช่วยเหลือคนอย่างไม่อิดออด แอบรู้สึกเลยว่าเธอดูโตกว่าเด็กอายุ 13 มากๆแต่ถึงอย่างนั้น หนังก็ช่วยให้กิกิได้เติบโตขึ้นอีก ด้วยการหย่อนอุปสรรคและเรื่องราวขัดแย้งต่างๆ เข้ามา ตั้งแต่ซีนแรกๆ ที่เธอต้องเผชิญกับความจริงว่าเมืองที่น่าอยู่นั้นอาจจะไม่ได้น่าอยู่ 100% เพราะมีคนมากมายหลากหลายประเภท และบางประเภทก็ไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไรต่อจากนั้น เธอก็ต้องรู้สึกมีปมด้อย ตรงที่ว่าเธอต้องสวมเดรสสีเข้มแบบแม่มดตลอดเวลา ไม่มีเสื้อผ้าสวยๆ ใส่เหมือนเด็กคนอื่นๆ แถมยังถูกเด็กๆ รุ่นเดียวกันล้อเลียนอีกด้วย ซึ่งมันก็ทำให้เธอสูญเสียความมั่นใจไประดับนึง
นอกจากนี้ งานบินส่งของที่เธอรู้สึกสนุกกับมัน ก็เริ่มไม่สนุกเท่าไร เมื่อเธอได้ไปส่งพายให้ลูกค้าคนหนึ่ง แต่ลูกค้าคนนั้นกลับไม่ได้มีท่าทีดีใจ ทั้งๆ ที่กิกิอุตส่าห์บินฝ่าฝนมา เหตุการณ์นี้สะเทือนใจแม้กระทั่งกับเราเองซึ่งเป็นคนดู เพราะเราได้เห็นว่าพายชิ้นนั้นถูกปรุงด้วยความรักจากผู้เป็นยาย แต่หลานซึ่งได้รับพายกลับมองว่าน่ารำคาญ ไม่อยากได้การที่กิกิได้เจอกับทอมโบ (Kappei Yamaguchi) เด็กชายที่แวบแรกเธอไม่ถูกชะตา ก็ทำให้เธอเริ่มรู้จักกับมิตรภาพกับเพื่อนวัยเดียวกัน เธอเริ่มเปิดใจให้ทอมโบ แต่เมื่อทอมโบไปหาเพื่อนของเขาที่มองเธอเป็นตัวประหลาด กิกิก็รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลายเป็นคนนอก ไม่สามารถกลมกลืนไปกับสังคมได้
