ถ้าเพื่อนถามหานิยายโรแมนติกคอมเมดี้แบบ “หวานกวน ฮาอบอุ่น” ที่อ่านแล้วเหมือนได้พักใจ ได้หัวเราะ ได้ฟีลจิกหมอนเบา ๆ พร้อมตัวละครที่น่ารักเกินต้าน บอกเลยว่า “แต่งงานสามครั้งกับปลาเค็ม” เล่ม 1 คือหนึ่งในเรื่องที่ต้องลองจริง ๆ! แค่ชื่อเรื่องก็เรียกยิ้มแล้ว แต่เนื้อหานี่แหละที่ทำให้วางไม่ลงนิยายเรื่องนี้เปิดโลกโรแมนซ์แนว “แต่งงานก่อน รักทีหลัง” แบบจัดเต็ม แต่ไม่ซ้ำสูตรเดิม เพราะผู้เขียนใส่ไอเดียสนุก ๆ อย่าง “ปลาเค็ม” ที่ไม่ใช่แค่ฉายาตัวละครนะ แต่คือ ตัวตน ที่ทั้งน่าหมั่นไส้และน่ารักในเวลาเดียวกัน และเหมือนเป็นตัวล่อความปั่นของทั้งเรื่องด้วย!   เรื่องย่อแบบเพื่อนเล่าให้ฟัง เล่ม 1 เล่าเรื่องของ พระเอก ผู้ถูกเรียกว่า “ปลาเค็ม” เพราะหน้าตานิ่ง ๆ เดาอารมณ์ไม่ได้ แถมยังเป็นคนเก็บตัว พูดน้อย จะว่าเย็นชาก็ใช่ จะว่าเกรี้ยวกราดก็ไม่เชิง คือเป็นคนประเภทที่เงียบจนคนรอบข้างจับทางยาก แต่พอรู้จักจริง ๆ กลับเป็นคนที่มีความซื่อตรง ใจดีแบบเนียน ๆ ไม่แสดงออกโต้ง ๆ แต่แอบทำให้คนอ่านใจอ่อนโดยไม่รู้ตัว ส่วน นางเอก

ถ้าเพื่อนกำลังมองหาหนังไทยที่ “สยองขวัญจริง +เป็นเรื่องจริง” แบบกินใจและสะท้อนประวัติศาสตร์ “กิ่งแก้ว” คือหนึ่งในตัวเลือกที่ควรจับตาให้ดี เพราะนี่ไม่ใช่แค่หนังผี — แต่เป็นหนังที่หยิบเอาคดีอันโด่งดังของ กิ่งแก้ว ลอสูงเนิน นักโทษหญิงในเรือนจำบางขวาง มาทำเป็นภาพยนตร์แนวสยองขวัญปนชีวิต ซึ่งมันมีทั้งความคลุมเครือของ “วิญญาณ” + แง่บาป +ความอยุติธรรม ประเด็นที่ถามใจเราได้หลายมาก   ว่าด้วยที่มาคดี เรื่องของมาจากคดีจริงในชีวิตของกิ่งแก้ว ลอสูงเนิน — เธอถูกตัดสินให้มีส่วนร่วมในคดีลักพาตัวและฆ่า และในเวลาต่อมาก็ตกเป็นนักโทษประหารหญิง (บางขวาง) ซึ่งกลายเป็นเรื่องเล่าขาน: “ยิงเป้า”ประหาร แต่กิ่งแก้วไม่ยอมตายง่าย ๆ เพราะมีข่าวว่าเธอถูกยิงหลายครั้งกว่าจะสิ้นใจ นอกจากนี้ เธอยังยืนยันเสียงหนักแน่นว่า “ฉันไม่ผิด” ซึ่งทำให้เรื่องราวของเธอกลายเป็นตำนานทั้งในแง่คดีอาชญากรรม +เรื่องลึกลับเหนือธรรมชาติ   พล็อตภาพยนตร์ (เท่าที่มีข้อมูล) หนัง “กิ่งแก้ว” ได้รับการสร้างโดย M STUDIO – MI GROUP – แม่เรียงฟิล์ม โดยผู้กำกับ เอกชัย ศรีวิชัย ซึ่งตั้งใจเล่าเรื่องราวของกิ่งแก้วไม่ใช่แค่ในฐานะฆาตกร แต่ในฐานะ

รีวิว “คะนึงภพ” by กงจื่อฮวนสี่ – พีเรียดจีนขมหวาน อบอุ่น ละเมียดอารมณ์ จนอ่านแล้วเหมือนถูกพาไปอีกโลกหนึ่งต้องบอกก่อนเลยว่า คะนึงภพ เป็นนิยายที่อ่านแล้วมีความรู้สึกแบบ… “ใจมันเต้นช้า ๆ” เหมือนถูกดึงให้เข้าไปในโลกอีกใบที่ทั้งงดงาม อ่อนโยน แต่แฝงความเจ็บปวดบางอย่างเอาไว้ในทุกลมหายใจ เป็นงานเขียนแนวพีเรียด–ดราม่า–โรแมนซ์ที่มีความละเมียดแบบพิเศษมาก ๆ สไตล์ของ กงจื่อฮวนสี่ ที่ใครเคยอ่านงานเขียนของเขาจะรู้เลยว่า ความนุ่มลึก คือเสน่ห์หลักที่ไม่มีใครเลียนแบบได้นิยายเล่มนี้ไม่ได้หวือหวา ไม่ใช่สายต่อสู้ หรือการเมืองหนัก ๆ แต่เป็นเรื่องราวที่ค่อย ๆ ขยับหัวใจเราไปทีละนิด ผ่านตัวละครที่ซ่อนทั้งบาดแผล ความแค้น ความอ่อนโยน และความรักเอาไว้ในวิถีแบบมนุษย์สุด ๆ   พล็อตเรียบง่าย แต่ลึก และกินใจเกินคาด เรื่องราวเดินผ่านชีวิต “หลี่เชียน” หญิงสาวที่ชีวิตพรากเธอจากทุกอย่างที่ควรได้มีตั้งแต่เด็ก ก่อนโชคชะตาจะโยนเธอเข้าพัวพันกับคนหลายชนชั้น หลายฐานะ และหลายภพความคิด สิ่งที่ทำให้พล็อตนี้โดดเด่นคือ — มันไม่ได้เล่าแบบหวือหวา แต่มัน “จริง” มาก หลี่เชียนเป็นตัวละครที่ผ่านร้อนหนาวแบบเกินอายุ เธอไม่ใช่นางเอกแสนดีไร้ที่ติ แต่เป็นคนที่รู้ว่าชีวิตไม่แฟร์ และต้องเลือกทางเดินที่บางครั้งทั้งถูกและผิดในเวลาเดียวกัน อ่านแล้วรู้สึกว่านี่แหละ