เจ้าหญิงกระบอกไม้ไผ่

รีวิวอนิเมะ The Tale of Princess Kaguya เจ้าหญิงกระบอกไม้ไผ่”เมื่อความงามแบบเรียบง่าย พาให้เรานิ่งไปกับชีวิตน้อย ๆ ที่งดงามเกินบรรยายถ้าจะพูดถึงอนิเมะของสตูดิโอจิบลิ เรามักนึกถึงโลกแฟนตาซีสดใส ตัวละครมีเสน่ห์ เพลงเพราะ และงานภาพที่ละเมียดละไม แต่สำหรับ ผลงานลมหายใจสุดท้ายของผู้กำกับตำนานอย่าง อิซาโอะ ทาคาฮาตะ มันคืออีกโลกหนึ่งเลย—โลกที่เรียบง่าย สบายตา แต่ยิ่งดูยิ่งรู้สึกเหมือนโดนค่อย ๆ จับมือพาเข้าสู่ความงามที่บางครั้งเราเผลอหลงลืมไปนี่ไม่ใช่แค่การ์ตูนเทพนิยายญี่ปุ่น แต่เป็นงานศิลปะชิ้นใหญ่ที่เล่าเรื่อง “การเกิดมา เพื่อได้มีชีวิตหนึ่งครั้ง” แบบเต็มหัวใจ   ภาพแบบพู่กันที่เหมือนหลุดมาจากความฝัน สิ่งแรกที่ทำให้คนดูหยุดหายใจไปแป๊บ ๆ คือ งานภาพที่เหมือนภาพสีน้ำเคลื่อนไหว ลายเส้นดูเหมือนยังวาดไม่เสร็จดี แต่กลับรู้สึกสมบูรณ์อย่างประหลาด เหมือนดูสมุดสเก็ตช์ของจิตใจใครสักคน ผสานกับการเคลื่อนไหวที่นุ่มนวล ทำให้เรารู้สึกเหมือนกำลังมองชีวิตที่เปราะบางมาก ๆ ผ่านกระดาษแผ่นหนึ่ง ยิ่งฉากวิ่งของคางุยะที่อารมณ์พุ่งทะยาน สีก็พุ่งตามราวกับหัวใจเธอระเบิด—มันดิบ มันจริง และมันสะเทือนใจมากแบบที่คำบรรยายยังเอาไม่อยู่   จากเด็กน้อยในป่ามาสู่เจ้าหญิงในวัง — เส้นทางที่ไม่ได้เลือกเอง เรื่องราวของคางุยะเริ่มจากกระบอกไม้ไผ่ที่เปล่งแสง และชาวนาแก่คนหนึ่งเก็บเธอมาเลี้ยงเหมือนลูกแท้ ๆ เด็กน้อยโตเร็วเกินธรรมชาติ แต่เต็มไปด้วยพลัง ความซุกซน และความบริสุทธิ์ที่ทำให้หัวใจของคนดูอ่อนลงอย่างง่ายดาย […]