“บุปผาราตรี”

รีวิวหนัง “บุปผา” หายไปนาน…แต่ความหลอนกลับมาแรงกว่าเดิม! ตำนานออสการ์อะพาร์ตเมนต์ที่ยังไม่จางหายถ้าใครโตมากับหนังผีไทยยุค 2000 ชื่อ “บุปผาราตรี” ต้องโผล่มาในความทรงจำแน่นอน ทั้งความหลอนแบบแสบ ๆ คัน ๆ ความสยองปนขำ และบรรยากาศสุดคัลท์ใน “ออสการ์อะพาร์ตเมนต์” ที่น่าขนลุกได้แม้แค่เห็นประตูห้อง วันนี้…ตำนานนั้นกลับมาอีกครั้งในชื่อใหม่ว่า “บุปผา” แต่บอกเลยว่า แม้ชื่อจะสั้นลง แต่งานหลอนกลับ “ไม่เบาเลยสักนิด”หนังภาคใหม่นี้เหมือนได้รับการรีแพ็กเกจใหม่แบบสวย ๆ ดีไซน์ให้ทันยุค แต่ยังเก็บเสน่ห์ของต้นฉบับเอาไว้ครบ ไม่ว่าจะเป็นโทนความลึกลับ กลิ่นอายความอาฆาต และบรรยากาศอพาร์ตเมนต์สุดโทรมที่เหมือนมีเรื่องเล่าอยู่ทุกซอกมุม ทำให้คนที่เคยดูภาคเก่ารู้สึกเหมือนถูกพาย้อนกลับไปในวันวานอีกครั้ง แต่เป็นวันวานที่มืดกว่า หนักกว่า และกดดันมากกว่าเดิมแบบชัดเจน กลับสู่ออสการ์อะพาร์ตเมนต์…ที่ไม่เคยหลับใหล โทนของเรื่องยังคงอยู่ในเซตติ้งอพาร์ตเมนต์สุดคลาสสิก—คับแคบ อับชื้น มีทางเดินยาว ๆ ที่พอเดินไปแล้วรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่จากมุมมืด หนังทำให้ “สถานที่” กลายเป็นคาแรกเตอร์หนึ่งที่น่ากลัวได้แบบไม่ต้องใช้ CG เยอะ แต่เป็นความน่ากลัวทางบรรยากาศที่ค่อย ๆ แทรกเข้ามาเรื่อย ๆ จนคนดูเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องสิ่งที่โดนใจมากคือการดีไซน์ฉากที่ทำให้รู้สึกว่าออสการ์อะพาร์ตเมนต์เป็นเหมือนเขาวงกตของดวงวิญญาณ—น่ากลัวแต่ชวนค้นหา แม้จะรู้สึกว่าไม่ควรเดินเข้าไป แต่ก็หยุดดูไม่ได้ เหมือนต้องลุ้นว่าอีกมุมหนึ่งจะมีอะไรโผล่มาให้สะดุ้งอีกหรือเปล่า   บุปผาเวอร์ชันใหม่: สวย เศร้า […]