สำหรับการ์ตูนเรื่อง The Richest Man in Game หรือ “ขาดทุนเพื่อเป็นเศรษฐี เนื้อเรื่องหลักและแนวคิดของซีรีส์นี้ให้ในแบบเจาะลึก พร้อมเน้นถึงความพยายามอันน่าขบขันของตัวเอกในการพยายาม “เจ๊ง” เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นที่ เผยเชียน ชายหนุ่มพนักงานออฟฟิศ ธรรมดาที่จู่ ๆ ก็ได้โอกาสครั้งที่สองในชีวิต เมื่อเขา ย้อนเวลากลับไปในอดีต (ราวปี 2009) พร้อมกับได้รับ “ระบบการเงินสุดพิเศษ” ที่มีเป้าหมายคือการทำให้เขากลายเป็นมหาเศรษฐี แต่ด้วยกฎที่แปลกประหลาดดังนี้ เงินทุนตั้งต้น ระบบจะมอบเงินทุนตั้งต้นจำนวนหนึ่งให้เผยเชียนไปลงทุนทำธุรกิจที่ถูกกฎหมายกฎการแลกเปลี่ยนถ้าได้กำไร ทุก ๆ 100 หยวนที่ทำกำไรได้
แก่นเรื่องและภารกิจสุดป่วนของเผยเชียน
เรื่องราวเริ่มต้นของชายหนุ่ม เผยเชียน ที่ย้อนเวลามาแลกเงินจะได้รับเงินสดเข้ากระเป๋าส่วนตัวเพียง 1 หยวน เท่านั้น (อัตรา 100:1)ถ้าขาดทุน เงินทุนที่ขาดทุนไปจะถูกแลกเปลี่ยนเป็นเงินสดเข้ากระเป๋าส่วนตัวของเผยเชียนใน อัตราส่วน 1:1เป้าหมายของเผยเชียนเมื่อเห็นกฎแบบนี้ เผยเชียน จึงคิดว่าหนทางเดียวที่จะทำให้ตัวเองรวยได้อย่างรวดเร็วคือการ ใช้เงินทุนของระบบให้หมดและทำให้ธุรกิจขาดทุนมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ความพยายามในการ “ขาดทุน” ที่ไม่เคยสำเร็จเผยเชียนตั้งใจแน่วแน่ว่าจะทำธุรกิจให้ “เจ๊ง” เพื่อให้เงินจากระบบไหลเข้ากระเป๋าของตัวเอง เขาจึงเลือกธุรกิจที่เขาคิดว่าล้มเหลวง่ายที่สุดคือ อุตสาหกรรมเกม และเริ่มต้นภารกิจขาดทุนด้วยกลยุทธ์ที่ “ผิดปกติ” และ “ขัดต่อสามัญสำนึก” ทุกอย่างธุรกิจเกมและการลงทุนแบบตลกขบขันสร้างเกมสุดห่วย (ในความคิดของเขา)เขาออกแบบเกมที่มีแนวคิดที่ “กาว” หรือน่าเบื่อมาก ๆ เช่น เกมขับรถ ที่บังคับให้ผู้เล่นต้องขับรถติดต่อกันยาวนานถึง 8 ชั่วโมงจึงจะผ่านเขาลงทุนด้านกราฟิกและคุณภาพการผลิตอย่างมหาศาล เพื่อให้สิ้นเปลืองเงินทุนมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ผลลัพธ์ที่ตรงกันข้ามสิ่งที่เผยเชียนไม่คาดคิดคือ เกมที่เขาตั้งใจทำออกมาให้เจ๊งนั้นกลับประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามเกมขับรถที่น่าเบื่อกลับถูกตีความว่าเป็น “เกมแห่งสมาธิ” หรือ “ความท้าทายสุดยอด” ทำให้เกิดกระแสปากต่อปากและทำยอดขายได้อย่างน่าเหลือเชื่อการลงทุนด้านกราฟิกและคุณภาพอย่างเกินเหตุ ถูกมองว่าเป็น “วิสัยทัศน์ที่ก้าวหน้า” และ “ความใส่ใจในรายละเอียด” ของประธานบริษัทการเปิดบริษัทเพื่อใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายเมื่อการทำคนเดียวไม่เจ๊ง
เผยเชียนจึงตัดสินใจ เปิดบริษัทเกม ชื่อ บริษัท เถิงต๋า เพื่อหวังให้มีค่าใช้จ่ายพนักงานและค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานมาช่วยเร่งการขาดทุนจ้างพนักงานที่ไม่มีประสบการณ์ เขาจ้างพนักงานที่เพิ่งจบใหม่หรือไม่มีประสบการณ์ในการทำเกม โดยหวังว่าพวกเขาจะทำงานผิดพลาดและทำให้เกมเจ๊งให้สวัสดิการสุดหรู เผยเชียนจ่าย เงินเดือนสูงลิ่ว ให้พนักงาน จัด ห้องทำงานและอุปกรณ์สุดหรู และมอบสวัสดิการเกินจำเป็นทุกอย่าง (เช่น ให้ไปเที่ยวต่างประเทศบ่อย ๆ หรือพักผ่อนเต็มที่) เพื่อเร่งการใช้เงินทุนให้หมดเร็วที่สุดวัฒนธรรมองค์กรที่ไม่เหมือนใคร เขาพยายามสร้างวัฒนธรรมที่ให้พนักงาน ทำงานแบบสบาย ๆ และ ไม่เร่งรีบทำกำไรวงจรแห่ง “ความเข้าใจผิด” ที่น่าเศร้าทุกความพยายามของเผยเชียนในการทำให้บริษัทขาดทุนกลับกลายเป็น “วิสัยทัศน์ที่ยอดเยี่ยม” ในสายตาของพนักงานและสาธารณชนความผิดพลาดคือกำไร: พนักงานใหม่ของเขาพยายามอย่างเต็มที่ แต่สิ่งที่พวกเขาทำผิดพลาดกลับบังเอิญไปสร้าง นวัตกรรมใหม่ หรือ จุดขายที่ไม่คาดคิด ในเกม ทำให้เกมประสบความสำเร็จอีกครั้งเผยเชียนคืออัจฉริยะ ไม่ว่าเผยเชียนจะทำอะไร เช่น การใช้เงินมากมายไปกับสวัสดิการพนักงาน ก็ถูกตีความว่าเป็นการ “ลงทุนในบุคลากร” และ “กลยุทธ์การบริหารจัดการที่ชาญฉลาด” ที่ทำให้พนักงานมีความสุขและทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดระบบเพิ่มเงินทุน เมื่อถึงรอบการสรุปผลการดำเนินงาน บริษัทของเผยเชียนกลับ ทำกำไรเกินเป้าหมาย ทุกครั้ง และตามกฎของระบบ เมื่อเขา “ล้มเหลว” ในการขาดทุน เงินทุนตั้งต้นในระบบของเขากลับ ถูกเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมหาศาล ในรอบถัดไป ทำให้ภารกิจ “ขาดทุน” ของเขายากขึ้นไปอีกหลายเท่า
บทสรุปของความว้าวุ่น
ในการ รีวิวการ์ตูน เรื่อง ขาดทุนเพื่อเป็นเศรษฐี เผยเชียน จึงติดอยู่ในวังวนที่น่าขำขันและว้าวุ่น คือยิ่งเขาพยายามทำให้ขาดทุนมากเท่าไหร่ บริษัทของเขาก็ยิ่งร่ำรวยและทำกำไรมากขึ้นเท่านั้น และเงินทุนในระบบก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้เขาต้องหาทาง “ใช้เงิน” ให้หนักกว่าเดิมเพื่อไล่ตามเป้าหมายในการ “ขาดทุน” ซึ่งกลายเป็นเรื่องที่ทำได้ยากที่สุดในชีวิตของเขา
ช่องทาวรับชม: The Richest Man in Game
การ์ตูนแนะนำ: เครยอนชินจัง เดอะมูฟวี่ ตอน ระเบิดระเบ้อ พิชิตบ่อน้ำพุร้อน
