รีวิวอนิเมะ Natsume’s Book of Friends (นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง)

รีวิวอนิเมะ Natsume’s Book of Friends (นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง)

“Natsume Yuujinchou” ไม่ใช่อนิเมะที่เสียงดัง หรือเปี่ยมด้วยฉากบู๊อลังการ หากแต่คือบทกวีแห่งภาพ และ เสียง ที่เล่าผ่านมุมมองของเด็กหนุ่มนามว่า นัตสึเมะ ทาคาชิ ผู้มีพรสวรรค์ในการมองเห็น “โยวไค” หรือภูตผีวิญญาณตั้งแต่เกิด เขาไม่ได้เห็นแค่เพียงภาพ หากยังรับรู้ถึงความรู้สึก ความเศร้า ความรัก  และ ความผูกพันของเหล่าภูตผีเหล่านั้น

เมื่อเขาค้นพบ “สมุดของเพื่อน” หรือ “ยูจินโจ” มรดกจากคุณยายเรย์โกะผู้ล่วงลับ ความลับของโลกอีกด้านก็เปิดออกอย่างช้าๆ นัตสึเมะต้องแบกรับภารกิจใหม่ – การคืนชื่อให้กับเหล่าวิญญาณที่ถูกคุณยายของเขาผูกมัดเอาไว้ในสมุด ด้วยความเข้าใจ และ ความเมตตาอันลึกซึ้ง

เรื่องย่อ Natsume’s Book of Friends

สำหรับอนิเมะเรื่อง Natsume’s Book of Friends เล่าเรื่องของ นัตสึเมะ ทาคาชิ เด็กหนุ่มมัธยมปลายผู้มีพลังพิเศษที่สามารถมองเห็น “โยไค” หรือวิญญาณต่างมิติ ซึ่งเขาได้รับมาจากคุณยายของเขา “เรย์โกะ” ผู้ที่เคยเอาชนะเหล่าโยไคและบันทึกชื่อพวกมันไว้ในสมุดเล่มหนึ่งที่เรียกว่า “บันทึกสหาย” (Book of Friends) เพื่อควบคุมพวกมัน

หลังเรย์โกะเสียชีวิต นัตสึเมะได้ครอบครองสมุดเล่มนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้โยไคมากมายตามหาเขาเพื่อทวงชื่อของตนคืนบ้าง หรือหวังใช้ประโยชน์จากสมุดนี้บ้าง

นัตสึเมะจึงตัดสินใจ คืนชื่อให้กับโยไคทีละตน พร้อมกับเรียนรู้เรื่องราว ความทรงจำ และความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งลี้ลับเหล่านี้ไปทีละน้อย โดยมี “เนียนโกะเซ็นเซย์” วิญญาณแมวที่ทรงพลังและติดตามเขาเพื่อปกป้องสมุดนี้…และตัวเอง

จุดเด่นของเรื่อง นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง

เป็น อนิเมะ ที่เรื่องราวดำเนินอย่างช้าๆ แต่กินใจ เต็มไปด้วยความอ่อนไหว สะท้อนความเหงา ความโดดเดี่ยว และความอบอุ่นที่ได้จากมิตรภาพ ไม่ว่าจะเป็นกับมนุษย์หรือโยไค นัตสึเมะเป็นตัวเอกที่เติบโตทางอารมณ์ชัดเจนจากซีซันแรกจนถึงภายหลัง จากเด็กที่โดดเดี่ยวและระวังตัว กลายเป็นคนที่เปิดใจและมีความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ส่วนเนียนโกะเซ็นเซย์ก็คือไฮไลต์ที่สร้างทั้งความน่ารัก อารมณ์ขัน และความน่าเกรงขามในคราวเดียวกัน

การออกแบบโยไคมีความหลากหลาย ทั้งโยไคที่อ่อนแอ โยไคที่น่าเกรงขาม หรือโยไคที่มีความหลังเศร้า ๆ ทำให้แต่ละตอนมีเสน่ห์เฉพาะของมันเอง แฝงปรัชญาและการเรียนรู้ชีวิต ความสัมพันธ์ ความสูญเสีย การให้อภัย การเปิดใจ และการมีชีวิตอยู่ในโลกที่ไม่เข้าใจเราคือหัวใจหลักของเรื่อง ทั้งเพลงเปิด-ปิด และดนตรีประกอบล้วนให้บรรยากาศอบอุ่น เศร้า เงียบสงบอย่างเหมาะเจาะ

 

Scroll to Top